Self-experience workshops as an important factor in the academic education of students of pedagogy in times of (in)authenticity of relationships and bonds

In the proposed paper, I would like to draw attention to the workshop on self-experience in academic education, and especially in the education of students of humanities. The subject matter of the undertaken research was the experiences related to the participation of art therapy students in self experience workshops, which constitute an important element of personal development on the path of preparation for a professional role. A practical goal was established. It was important to show the effects of emotional work, shaping self-awareness, and analyzing the functioning of the students in a relationship with another human being. An important part of the article are the narratives of the students, which were subjected to qualitative analysis. These self-reflections of students clearly show the correlated stages: insightful self-development, thanks to which students acquire interpersonal skills and, as a result, learn how to work using art therapy with an individual and a group

Niechciany, pomijany, samotny : wykluczenie rówieśnicze jako obszar pedagogicznej nieuwagi i niewrażliwości

"Arystotelesowskie animal socjale głosi powołanie człowieka do życia w zbiorowości. Zdarza się jednak, iż różnicowanie i klasyfikowanie, grupowanie się jednostek prowadzi do niebezpiecznej marginalizacji innych osób, zwłaszcza we wczesnym etapie edukacji, a następnie w okresie adolescencji, w którym socjalizacja i – związana z tym procesem – grupa rówieśnicza nabierają szczególnego znaczenia. Kontakty rówieśnicze wyznaczają bowiem przestrzeń społeczną konieczną do pobudzania inicjatyw jednostki, ukształtowania norm, kodeksu wartości i wzorów postępowania, zaspokajają potrzebę akceptacji i przynależności. Jednak, co dzieje się w przypadku braku tej akceptacji, odrzucania z powodu dostrzeganej odmienności, w sytuacji, gdy deklarowane kompetencje wychowawców okazują się pozorne lub niewystarczające, by przeciwdziałać problemowi czy skutecznie go rozwiązać? Nieadekwatne lub nieudolne reagowanie na problem, lub – co gorsze – jego bagatelizowanie nasilają zjawisko ekskluzji. Geneza i konsekwencje tego zjawiska wyznaczają oś podjętych rozważań." […] (fragm.

Proces twórczy w resocjalizacji nieletnich w środowisku otwartym na przykładzie technik teatralizacyjnych

This study concentrates on the use and development of creative potential of the minors from the Attendance Centre. The main inspiration for the reflection on the creative social rehabilitation work was the concept of creative resocialization. The research performed for the needs of the study was a pedagogical individualizing experiment and is also described in the present paper. It consisted in the introduction of an experimental factor in the form of drama workshops into the existing education process and made it possible to observe changes occurring as a result of this experiment. The author tried to find the answer to the question of whether and how the creative process will influence the self-perception, self-creation, self-reflection, social functioning and emotional competencies of minors. Initial and final measurements, performed in the experimental group and in the control group, demonstrated that the application of theatricalization techniques and the activation of creative process were justified. The results of these activities are considered in an individual dimension and show a certain progress and pedagogical profits. A satisfying result of the theater work was the performance with the participation of minors. It constituted an important part of the study

Niewypowiedziane naruszenia więzi i emocji, czyli o kryzysach zapisanych w ciele : znaczenie choreoterapii w redukcji napięć emocjonalnych

This article discusses bodily aspects of emotional crises and crises of interpersonal ties. The analysis is based on the sociological theory of emotions by Thomas J. Scheff and Suzanne Retzinger, who emphasized the importance of interpersonal ties for the resolution of conflicts and for successful coping with difficulties. Every emotion has its own motor equivalent in the body, which records and stores traumatic experiences and broadly understood conflicts together with the resulting stress. If the accumulated emotions are not released, the body may get sick, which is why psychological interventions must be combined with parallel work on the body. Case studies, which constitute an important part of the author’s research, show the significance and effectiveness of choreotherapy, which, in combination with other treatment methods, helps to resolve crises and reduce emotional strain

Czy tylko dzieci mogą "czuć się w swoim ciele jak w domu"? : refleksje studentów uczestniczących w zajęciach ruchu rozwijającego

Children are accompanied by the need for spontaneous activity, including movement. For some young people the body may turn out to be a trap, whereas for others it can be a tool of expression and space for making social and emotional announcements. Surveys carried out among the participants of year-long classes conducted using Veronica Sherborne’s method of developmental movement prove that movement is a facilitator of establishing relations, helps reveal a potential in the body, its vitality and energy. It prepares the body for the acts of creation of stage and artistic character by acquiring its awareness and searching for individual methods of self-expression in movement

Teatralne oblicza nieletnich w recepcji widzów - analizy, interpretacje, refleksje

Artykuł obejmuje zagadnienia z zakresu resocjalizacji kreującej i pedagogiki teatru. Rozważania wynikają z realizacji projektu warsztatów teatralnych w ośrodku kuratorskim z młodzieżą niedostosowaną społecznie. Efektem tych działań był spektakl teatralny, a reakcje i interpretacje odbiorców badano autorskim Kwestionariuszem recepcji widza. Inspiracją do podjęcia tak zakrojonego działania stała się koncepcja twórczej resocjalizacji Marka Konopczyńskiego, zogniskowana wokół rozwijania potencjalności i kreowania nowych, indywidualnych kompetencji. Etapy pracy teatralnej były koherentne i odpowiadały fazom procesu twórczego. Przedmiotem podjętych rozważań jest ostatnia z nich, czyli weryfikacja - ocena trafności idei oraz aktów kreacji, której dokonywali widzowie. Teatr jest dialogiem między nadawcą - kreatorem a odbiorcą - widzem. Ta diada jest tu szczególna, gdyż niecodzienna, osadzona w wymiarach pedagogicznym i kulturalnym. Inicjatorka przedsięwzięcia, a jednocześnie autorka tego opracowania, była ciekawa, w jaki sposób widzowie dokonają percepcji tematu ukazanych obrazów oraz jaki nadadzą im sens, jakie przypiszą znaczenie. Zainteresowanie wzbudzał również wymiar przeżycia estetycznego i emocjonalnego odbiorców spektaklu. Podjęto także próbę odpowiedzi na pytanie: „czy praca teatrem może stanowić konkretną propozycję działań profilaktyczno-wychowawczych, resocjalizacyjnych?”. Recepcja widzów została skategoryzowana poprzez zadane w kwestionariuszu pytania, a całokształt uzyskanych wypowiedzi, tych lapidarnych i narracji o pełniejszym kształcie, tworzy ciekawą, nasyconą humanizmem optykę wydarzenia.The article covers the subjects related to creative rehabilitation and the pedagogy of theater. The discussions are a result of the realization of a project of theater workshops in a probation center for youths that are socially unfit. The activities resulted in a theater play and the reactions and interpretations of the audience were studied by means of an original Audience Reception Questionnaire. The inspiration for the undertaking was the concept of creative rehabilitation by Marek Konopczyński, centered around the development of potentiality and the creation of new, individual competences. The stages of theater work were coherent and reflected the stages of a creative process. The subject of the discussion is the last stage, so the verification - the evaluation of the accuracy of the idea and the acts of creation, performed by the audience. Theater is a dialogue between the sender - the creator, and the receiver - the audience. This dyad is special in this case as it is unconventionally set in the pedagogical and cultural realm. The initiator of this undertaking and, at the same time, the author was interested in the way the audience would perceive the subject of the presented image and what sense, new approach and meaning would they contribute to it. The aesthetic and emotional spheres of the audience were of great interest. Furthermore, an attempt was made to answer the following question: “is it possible for theater work to become a concrete offer of preventive, educational and rehabilitation efforts?” The reception of the audience was categorized by means of questions, and the entirety of the lapidary statements combined with the fuller narration create very interesting optics of the whole undertaking, which is saturated with humanism

Rozwijające walory teatru : inspiracje metodyczne

Nowadays theatre activities are becoming inseparable part of education, upbringing and therapy. The article shows functions of theater and points out spheres among which some skills are shaped: motor, social, emotional and cognitive. In the methodical part of the article develop con-sciousness of body and plasticity of the stage movement, creativity. These activities support integra-tion and shaping social skills. Theatre activities described in the article are dedicated to both – chil-dren who grow up harmoniously, artistically inclined and those with developmental disabilities in the intellectual, motor and linguistic sphere

Twórcza rewitalizacja grup defaworyzowanych

The subject of discussion is the creative revitalization of the disadvantaged circles, which consists in the activation and integration through creative activities, social, educational and cultural management. The study quotes specific examples of socializing, ludic, developmental, and creative initiatives. An important part of this work are case studies proving that contact with art and culture opens an individual’s mind to push their own boundaries in the quest for a perfect formula of personal existence. It is difficult to name the variables that are crucial here, but given the complex context of such activities, it seems that the key element in this process is to inspire an individual’s need for self assurance (hubristic need), which “triggers” transgressive tendencies